Με ένα Νομοσχέδιο-Σκούπα που συναγωνίζεται ευθέως τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο του κ. Χατζηδάκη φαίνεται πως κλείνει τον κύκλο της θητείας της η Κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία μόνο πίσω μας πήγε στα ζητήματα ενέργειας και περιβάλλοντος. Ανάμεσα στο συνονθύλευμα προβληματικών διατάξεων του Νομοσχεδίου οι ενεργειακές ρυθμίσεις προκαλούν έντονες αντιδράσεις από φορείς, ΜΚΟ, Δήμους και βέβαια πολλές Ενεργειακές Κοινότητες. Το Νομοσχέδιο αυτό αντί να βελτιώσει τις συνθήκες και να ενισχύσει τον εκδημοκρατισμό της ενέργειας και το μοντέλο δίκαιης ενεργειακής μετάβασης που μπορεί να επιτευχθεί μέσω των Ενεργειακών Κοινοτήτων, έρχεται να δημιουργήσει σύγχυση και να περιπλέξει υπονομευτικά τον ρόλο τους.
Θολό τοπίο με αλλαγές στη φύση και την λειτουργία των Ενεργειακών Κοινοτήτων
Την ώρα που στη χώρα υπάρχουν ήδη περίπου 1400 Ενεργειακές Κοινότητες, η Κυβέρνηση θεσμοθετεί δύο νέους τύπους Ενεργειακών Κοινοτήτων, τις Κοινότητες Ανανεώσιμης Ενέργειας (ΚΑΕ) και τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών (ΕΚΠ), επιφέροντας μία τριχοτόμηση όπου ο κάθε τύπος Ενεργειακής Κοινότητας θα λειτουργεί με εντελώς διαφορετικό καθεστώς και νομικό πλαίσιο. Και το χειρότερο, ένα εργαλείο για τον εκδημοκρατισμό της ενέργειας, που αποτελεί το βασικό μέσο για να δοθεί η παραγωγή στα χέρια των πολιτών, μετατρέπεται σε εργαλείο των επιχειρήσεων οποιουδήποτε μεγέθους, ενώ τα προνόμια που αναφέρονται στις ΚΑΕ για χρηματοδοτικά προγράμματα και επιδοτήσεις, δεν υπάρχουν ακόμα.
Αναβρασμός και προβληματισμός για τις παλιές Ενεργειακές Κοινότητες
Μεγάλο ζήτημα δημιουργούν ιδιαίτερα στις παλιές Ενεργειακές Κοινότητες τα διλήμματα που τους βάζει το Υπουργείο χωρίς να ξεκαθαρίζει τι θα ισχύσει στο μεταβατικό διάστημα γεννώντας αμφιβολίες για το αν θα μπορούν να σταθούν αύριο-μεθαύριο. Αρκεί ένα απλό ερώτημα σχετικά με την μετατροπή τους σε ΚΑΕ, για να διαπιστώσει κάποιος ότι θα χρειαστεί να αλλάξουν πολλά στο Καταστατικό τους, ακόμη και να φύγουν μέλη τους αφού με τις νέες διατάξεις δε θα μπορούν να παραμείνουν ως μέλη. Επιπροσθέτως τι θα συμβεί εάν μια παλιά Ενεργειακή έχει ήδη λάβει όρους σύνδεσης; Πώς θα συνεχίσει και τι θα γίνει με τις υφιστάμενες συμβάσεις; Θα μπορεί π.χ. η σύμβαση με τον ΔΕΔΔΗΕ που προϋπάρχει με το προηγούμενο νομικό πρόσωπο, να ισχύει και για την Ενεργειακή Κοινότητα που θα αλλάξει νομικό καθεστώς; Μήπως όλα αυτά οδηγούν σε νέες καθυστερήσεις, νέα ταλαιπωρία και νέες συμβάσεις;
Καμία μέριμνα για τους αυτοκαταναλωτές αλλά… περισσή φροντίδα για τις μεγάλες ΑΠΕ
Το πνεύμα των ρυθμίσεων που το Υπουργείο φέρνει για την αυτοκατανάλωση και την ανάπτυξη των Φωτοβολταϊκών στέγης είναι προτάσεις που το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής κατέθεσε εδώ και τέσσερα χρόνια, χωρίς δυστυχώς να έχουν τύχει της δέουσας προσοχής από την Κυβέρνηση μέχρι τώρα. Αλλά και τώρα έτσι όπως τις θεσμοθετεί, βάζει εμπόδια και καθιστά την αυτοκατανάλωση μη ελκυστική. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι ίδιοι οι φορείς, τα Φωτοβολταϊκά στέγης των κατοικιών σχεδόν μηδενίστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε αντίθεση με τις μεγάλες ΑΠΕ για τις οποίες η Κυβερνητική μέριμνα υπήρξε παροιμιώδης ώστε να προωθηθούν. Και τώρα, με τις ρυθμίσεις του νέου Νομοσχεδίου, το περίσσευμα ενέργειας που θα παράγουν οι αυτοκαταναλωτές θα το εγχέουν στο δίκτυο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, συνεχίζοντας έτσι την «σταθερή» κυβερνητική πολιτική για την υποβάθμιση της σημασίας της αυτοκατανάλωσης για τα νοικοκυριά, κάποια εκ των οποίων μαστίζονται από την ενεργειακή φτώχεια. Ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια αν είχε προχωρήσει η αυτοκατανάλωση πολλές οικογένειες και επιχειρήσεις θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει καλύτερα τις δραματικές ενεργειακές αυξήσεις.
Παράλληλα, παραμένει ανοιχτό το ζήτημα της εγκατάσταση έξυπνων μετρητών που δυστυχώς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η προμήθεια τους και πάμε από παράταση σε παράταση της υλοποίησης αυτού του τόσο κρίσιμου κρίκου του εκσυγχρονισμού του ενεργειακού μας δικτύου. Πώς περιμένουμε να προχωρήσει η αυτοπαραγωγή και η εξοικονόμηση ενέργειας όταν τα ελληνικά νοικοκυριά δε διαθέτουν έξυπνους μετρητές, παρά μόνο σε ποσοστό 3% (στην υπόλοιπη Ευρώπη το ποσοστό αγγίζει το 60%) κι ενώ γνωρίζουμε ότι χωρίς έξυπνους μετρητές δεν μπορεί να μετρηθεί σε πραγματικό χρόνο ούτε η παραγωγή, ούτε η κατανάλωσή της ενέργειας;
ΠΗΓΗ: “Η Εφημερίδα των συντακτών”- Ειδική έκδοση
