Η Κυβέρνηση άφησε τους αγρότες στη μοίρα τους
Αντιμέτωποι με το αυξημένο κόστος παραγωγής και τις χαμηλές τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων
Σε μια εποχή όπου ο πληθωρισμός και το ασταθές οικονομικό περιβάλλον πιέζουν νοικοκυριά, επιχειρήσεις αλλά και τον αγροτικό κόσμο δημιουργώντας ασφυκτικές συνθήκες επιβίωσης, η ουσιαστική συζήτηση για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής εκτιμούμε πως οι όροι της βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας είναι λέξεις-κλειδιά για την αντιμετώπιση κάθε είδους κρίσης και βεβαίως και για την κρίση που έχει χτυπήσει τον πρωτογενή τομέα. Μια κρίση που περιλαμβάνει αρχικά την πανδημία, επεκτείνεται στην ενέργεια, συνεχίζει με την ακρίβεια και αφορά και στην κλιματική αλλαγή. Ο αγροτικός κόσμος είναι αντιμέτωπος με το αυξημένο κόστος παραγωγής που επιδεινώθηκε φέτος από την δυσκολία εξεύρεσης εργατικών χεριών για την έγκαιρη συλλογή της, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζουν οι χαμηλές τιμές πώλησης των γεωργικών προϊόντων.
Η Κυβέρνηση αντί να προτείνει λύσεις βιώσιμες και υποστηρικτικές για τον αγροτικό κόσμο, με την ενίσχυση της πράσινης ενέργειας μέσα από Α.Π.Ε., αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα αλλά και τις ενεργειακές κοινότητες, άφησε τους αγρότες στη μοίρα τους δίνοντας προτεραιότητα σε φαραωνικά έργα Α.Π.Ε. των μεγάλων ομίλων και εταιριών. Έτσι, ο περιορισμένος ηλεκτρικός χώρος διαμοιράστηκε σε λίγους «μεγάλους» ενώ οι «μικροί» όπως και οι αγρότες δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και ψάχνουν χαραμάδα ηλεκτρικού χώρου για να κουμπώσουν στον ΔΕΔΔΗΕ. Την ίδια ώρα, δεν προωθήθηκε ούτε η τοποθέτηση μικρών ανεμογεννητριών (50-60 kW) που θα μπορούσαν να συμβάλλουν καθοριστικά στην επίτευξη των εθνικών στόχων και ούτε βεβαίως επιδιώχθηκε η ανάπτυξη μικρών ή μεσαίων έργων βιομάζας/βιοαερίου από αγρότες και ομάδες παραγωγών, κάτι πολύ διαδεδομένο σε χώρες με μεγάλη ανάπτυξη των ΑΠΕ όπως η Γερμανία.
Στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση δεν πίστεψε ποτέ στην ταχύτερη ανάπτυξη της αποκεντρωμένης και μικρής κλίμακας ΑΠΕ κάτι που θα είχε σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για την εκάστοτε τοπική κοινωνία. Κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στο πρόσφατο Ν/Σ όπου έγινε μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο ο κάτοχος φωτοβολταϊκού πάρκου μπορεί να προβεί σε αναγκαστική απαλλοτρίωση του γηπέδου εγκατάστασης, καθώς η επένδυση χαρακτηρίζεται ως δημόσιας ωφέλειας που εξυπηρετεί, εκτός των άλλων, τη δημόσια ασφάλεια και υγεία. Η Κυβέρνηση αρχικά έφερε ρύθμιση όπου προβλεπόταν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ακινήτων για Α.Π.Ε. και σταθμούς αποθήκευσης έως και 20% επί του συνολικού γηπέδου εγκατάστασης. Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες και επιφυλάξεις των αγροτών οι οποίοι βλέπουν να απειλείται η ιδιοκτησία και η παραγωγή τους, η κυβέρνηση επιδόθηκε σε μικροκομματικά παιχνίδια μειώνοντάς το σε 2%. Απέναντι σε αυτή την επικοινωνιακή διαχείριση εμείς στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής ζητήσαμε όχι μόνο να περιοριστεί κατά πολύ το συγκεκριμένο ποσοστό αλλά να τεθούν και αυστηρά κριτήρια για το πότε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και από ποιους. Και προπάντων να υπάρχει ισορροπία μεταξύ της διαφύλαξης της αγροτικής παραγωγής και της ανάπτυξης των Α.Π.Ε. Μάλιστα το βέλτιστο θα ήταν όπως είχαμε προτείνει παλαιότερα στο ΠΑΣΟΚ, να συνδεθεί η δυνατότητα για προώθηση των Α.Π.Ε. σε αγροτικές περιοχές με την ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ των καλλιεργειών. Όπου δηλαδή επέλθουν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις αυτές να συνδεθούν και να χρηματοδοτήσουν νέες αγροτικές επενδύσεις και προϊόντα που θα υποδειχθούν από τους ενδιαφερόμενους και τις αρμόδιες υπηρεσίες οδηγώντας σε μια αμοιβαία επωφελή διαδικασία. Με τον τρόπο αυτό η ανάπτυξη των αγροτικών φωτοβολταϊκών στη χώρα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο όχι μόνο για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα και του κόστους ηλεκτρισμού αλλά και για την παραγωγική ανασυγκρότηση μεγάλων εκτάσεων αγροτικής γης. Τίποτε από όλα αυτά δεν ακολουθήθηκε από την Κυβέρνηση που σήμερα, προεκλογικά και μετά από 2 χρόνια δραματικών ενεργειακών αυξήσεων, θυμήθηκε ότι κάτι πρέπει να κάνει…