Να χαιρετίσω με τη σειρά μου όλους τους συμμετέχοντες στην σημερινή ανοικτή διαδικτυακή εκδήλωση, με την νέα μορφή, που έχουν λάβει πλέον αυτές οι διοργανώσεις.
Είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό που μας δείχνει ότι είμαστε γενικότερα σε μια νέα μεταβατική εποχή, παντού.
Σε έναν κόσμο λοιπόν που αλλάζει ραγδαία ΔΕΝ υπάρχει πλέον η κανονικότητα που ξέραμε ως τώρα.
Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε τοπικό.
Και αυτό είναι που θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε και να σχεδιάζουμε πλέον ΑΛΛΙΩΣ!
Να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε και να απαντήσουμε δαφορετικά από ότι μέχρι σήμερα, στις προκλήσεις της τριπλής κρίσης που βιώνουμε (οικονομική, κλιματική και υγειονομική)
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η πολιτική καλείται να λάβει γενναίες αποφάσεις.
Γενναία απόφαση είναι το Green Deal της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά πρέπει να διευκρινιστεί ακόμα περισσότερο αυτό που λέω και έχω αρθρογραφήσει σχετικά:
Από πού, για πού και πόσα ;
Να δούμε δηλαδή πιο συγκεκριμένα πώς θα καταφέρει η Ε.Ε. να βρει περισσότερα από 1 τρις ευρώ το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα;
Από πού θα έρθουν αυτοί οι πόροι ;
Πού θα κατευθυνθούν και με τί κριτήρια ;
Χρειαζόμαστε και στην χώρα μας ένα ελληνικό Green Deal, μια Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία.
Εδώ όμως υπάρχουν πολλοί που εμφανίζουν την «επιτροπή Πισσαρίδη» ως πανάκεια.
Αυτή η άποψη δεν λαμβάνει υπόψη της το γεγονός ότι στην χώρα μας ΔΕΝ είχαμε ποτέ πρόβλημα από «σοφούς» και από πορίσματα επιτροπών.
Έχουμε πρόβλημα αποτελεσματικής εφαρμογής ολοκληρωμένων και συνεκτικών πολιτικών.
Έχουμε πρόβλημα με την διαχρονική επιμονή και υπομονή να δουλέψουμε πάνω σε ένα σχέδιο για να προχωρήσουν πράγματα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο κ. Χατζηδάκης εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της «Πράσινης Ανάπτυξης» και ότι προωθούν μια «πράσινη ατζέντα».
Αλλά δυστυχώς, όπως έχουμε αναδείξει πολλές φορές στα Νομοσχέδια που έρχονται στη Βουλή, πρόκειται μόνο για ένα αφήγημα με «πράσινο» περιτύλιγμα χωρίς «πράσινο» περιεχόμενο.
Χωρίς «πράσινο» αναπτυξιακό περιεχόμενο και όφελος για τους πολλούς, αλλά μόνο για τους λίγους και εκλεκτούς.
Μπορεί να συμφωνούμε στους τίτλους και στους μακροπρόθεσμους στόχους (Ανάπτυξη των ΑΠΕ, Ηλεκτροκίνηση, Απολιγνιτοποίηση κλπ)
Αλλά για εμάς, ένα σύγχρονο προοδευτικό και εθνικά υπεύθυνο κόμμα είναι κεντρικής σημασίας ζήτημα και ο τρόπος που θέλει να τα πετύχει αυτά μια Κυβέρνηση.
Ή για να το πω αλλιώς, στην ίδια λογική με τον προηγούμενο ερώτημα-τίτλο που έθεσα:
Το πώς, με ποιους και για ποιους ;
Θέλουμε διάχυση της ωφέλειας και ΟΧΙ συγκέντρωση σε λίγους και ισχυρούς.
Θέλουμε Πράσινη Ανάπτυξη με παραγωγή στον τόπο μας, όπως ακριβώς είναι και ο τίτλος της σημερινής μας εκδήλωσης.
Θέλουμε να στηριχθούν πολλές ελληνικές μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα γίνουν «ιμάντες» και «καταλύτες» της Πράσινης Ανάπτυξης, ώστε αυτή να γίνει πραγματικά κοινωνικό «κτήμα» και σκοπός.
Ώστε να μην επικρατήσει η αίσθηση ότι η «Πράσινη» Ανάπτυξη είναι κάτι που επιβάλλεται από τα πάνω, έχει κέρδη μόνο για τους μεγάλους και στο τέλος της ημέρας καταλήγει να είναι απλά μια «Πράσινη» μετάλλαξη του Καπιταλισμού.
Για αυτό αναφέρθηκα σε μια Ελληνική Πράσινη – Κοινωνική – Συμφωνία, που θα έρθει να εξειδικεύσει τις κατευθύνσεις της έκθεσης Πισσαρίδη.
Με κανόνες, κριτήρια, αξιολογήσεις, με μέτρηση της αποτελεσματικότητάς τους, με στόχους και προτεραιότητες στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και όχι «μοιράζουμε λεφτά» παντού ή όσοι μεγάλοι και ισχυροί έχουν προσβάσεις να επωφελούνται από τα μέτρα της Κυβέρνησης.
Θέλουμε για παράδειγμα η Ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα να προωθηθεί με όφελος όχι μόνο για τις ξένες εταιρίες κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων που θα επιδοτηθούν από εμάς.
Αλλά να στηριχθούν και να αναπτυχθούν ελληνικές εταιρείες που θα κατασκευάζουν πχ μπαταρίες και άλλα έξυπνα συστήματα διαχείρισης της ενέργειας (πχ έξυπνους μετρητές) για να μην πιάσω τα πολύτιμα μέταλλα όπως το νικέλιο, ΛΑΡΚΟ, TESLA κλπ.
Θέλουμε οι επιδοτήσεις που θα δοθούν στο «Εξοικονομώ» να μην πάνε αποκλειστικά πχ σε ξένες εταιρείες μονωτικών υλικών, αλλά να έχουν παρουσιαστεί και να είναι εν γνώσει των ενδιαφερομένων όλα τα ελληνικά καινοτόμα προϊόντα.
Για παράδειγμα υπάρχουν 22 δυναμικές ελληνικές εταιρείες που βρίσκονται στην παγκόσμια πρωτοπορία κατασκευής ηλιακών θερμοσιφώνων, εξάγοντας το 50% της παραγωγής τους και απασχολώντας 3.500 εργαζόμενους, θα έπρεπε ο κ. Χατζηδάκης στο πρόσφατο Χωροταξικό και Πολεοδομικό Νομοσχέδιο να κάνει υποχρεωτική την τοποθέτηση αυτών των συστημάτων.
Άλλο παράδειγμα είναι η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας όπου έχουμε δραματική μείωση του τοπικού ΑΕΠ και τεράστια ανεργία, εξαιτίας της Απολιγνιτοποίησης.
ΔΕΝ έχει νόημα να γεμίσουμε όλα τα λιγνιτορυχία με Φωτοβολταϊκά πάνελ που θα εισάγουμε απέξω, γιατί προς το παρόν μόνο αυτό μας έχει παρουσιάσει ως ώριμο έργο η Κυβέρνηση και την χρήση του φυσικού αερίου που έρχεται και αυτό απέξω.
Τι νόημα θα έχει μια ….ΔΙΚΑΙΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ όπως λέμε όταν θα αυξάνει τεράστια το εμπορικό ισοζύγιο ;
Οι περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης κινδυνεύουν να «σβήσουν» κυριολεκτικά από τον χάρτη όταν σβήσουν τα λιγνιτοεργοστάσια.
Χρειάζονται πολύ ισχυρά κίνητρα και μετατροπή τους σε ζώνες τεχνολογικής καινοτομίας που μπορούμε να έχουμε και στην Ελλάδα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί η Τουρκία να κατασκευάζει drowns και ΔΕΝ μπορούμε εμείς.
Χρειάζεται στενή συνεργασία της ερευνητικής και ακαδημαϊκής κοινότητας με την επιχειρηματικότητα για να εκμεταλλευτούμε ειδικά τις δυνατότητες που δίνει η τεχνητή νοημοσύνη και η οποία μας οδηγεί με φρενήρεις ρυθμούς στην 4η βιομηχανική επανάσταση.
Έτσι θα γεφυρώσουμε το κενό που μας χωρίζει από τις πρωτοπόρες βιομηχανικά χώρες και οικονομίες καθώς είναι μια τεράστια ευκαιρία να μπούμε στο τρένο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
Ασχέτως αν χάσαμε όλα τα άλλα τρένα των προηγούμενων επαναστάσεων.
Αν μπορέσουμε να αναπτύξουμε επιχειρήσεις αυτοματισμών και του λεγόμενου machine learning (Μασίν Λέρνιγκ), θα μπούμε όχι απλά στα πίσω βαγόνια αυτού του τρένου αλλά κατευθείαν στις καλές θέσεις.
Και εκεί θέλουμε να βάλουμε την Ελλάδα και την ελληνική παραγωγή με όφελος για τους πολλούς και όχι μόνο για τους λίγους.
Αυτό σημαίνει ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ με παραγωγή στον τόπο μας για το Κίνημα Αλλαγής.