Στο Νομοσχέδιο για την απόσυρση των πλαστικών μιας χρήσης, το οποίο ήταν μια ενσωμάτωση ευρωπαϊκή οδηγίας, και το οποίο ψηφίσαμε πριν λίγες ημέρες στην Βουλή, το Υπουργείο Περιβάλλοντος έφερε ένα πολύ σωστό μέτρο, εκ πρώτης όψεως. Επέβαλε σε όλους του Δήμους της χώρας την υποχρέωση να διαθέτουν δημόσιες βρύσες για τη δωρεάν παροχή πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από την 1η Ιουλίου του 2021.
Το βασικό όμως ζητούμενο και προϋπόθεση για το σωστό αυτό μέτρο της υποχρεωτικής κατασκευής των κοινοχρήστων βρυσών με πόσιμο νερό στους Δήμους, είναι να εξασφαλίσουμε πρώτα πόσιμο νερό σε όλους τους οικισμούς της χώρας. Ως αρμόδιος εισηγητής του Κινήματος Αλλαγής για αυτό το Νομοσχέδιο ανέφερα το παράδειγμα οκτώ χιλιάδων κατοίκων, δεκαπέντε χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, των Κυμίνων και Μαλγάρων που εάν πάει ο Δήμαρχος να βάλει βρύσες θα γελάνε και οι πέτρες, διότι ακόμα και το νερό το οποίο χρησιμοποιούν για τις ατομικές τους ανάγκες υγιεινής οι κάτοικοι εκεί είναι ακατάλληλο.
Δυστυχώς, ακόμα το 2020, σε πάρα πολλά σημεία στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόσβαση στο πόσιμο νερό και δεν έχω δει καμιά πρωτοβουλία, κανένα σχέδιο, καμία χρηματοδότηση για να τελειώσουμε επιτέλους με αυτά τα ζητήματα.
Το Κίνημα Αλλαγής πρότεινε να υπάρξει συγκεκριμένη χρηματοδότηση των Δήμων προκειμένου να μπορέσουν να έχουν έστω μια βρύση με πόσιμο νερό για τους δημότες τους μέχρι την 1η Ιουλίου 2021.
Δεν νοείται να φορτώνουμε αρμοδιότητες την Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς να της δίνουμε τους πόρους για να το κάνει αυτό, όταν μάλιστα υπάρχουν και πολλές αντικειμενικές δυσκολίες, όπως αυτές που περιέγραψα για την περιοχή των Κυμίνων και Μαλγάρων. Παράλληλα, τα ποσά που θα πηγαίνουν στους ΟΤΑ θα πρέπει να πηγαίνουν αποκλειστικά για δράσεις καταπολέμησης της πλαστικής ρύπανσης και να ελέγχονται για αυτό απολογιστικά και όχι να διατίθενται σε άλλους σκοπούς και έργα.
Η πρώτη προτεραιότητα λοιπόν είναι η διασφάλιση πόσιμου νερού σε όλους τους Δήμους με προστασία του υδροφόρου ορίζοντα και εν συνεχεία η διαχείριση του και η παροχή. Και όχι μόνο να έχουμε μια οριζόντια οικονομική επιβάρυνση στα πλαστικά θεωρώντας ότι έτσι λύσαμε το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης φέρνοντας ένα ακόμα Νομοσχέδιο που υπηρετεί απλά το πράσινο αφήγημα της Κυβέρνησης.
Οι προκλήσεις είναι μεγάλες και η παρούσα ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας είναι μόνο η αρχή του αγώνα κατά της πλαστικών, που είναι όντως μάστιγα για το θαλάσσιο οικοσύστημα και ενέχει τεράστιους κινδύνους για την τροφική αλυσίδα. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν ακόμα περιοχές στην χώρα μας που έχουν πολύ βασικότερες ανάγκες.